Σουηδικό «μοντέλλο» και στη μεταλλευτική παραγωγή

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του φορέα Γεωλογικής Έρευνας Σουηδίας (http://www.sgu.se/om-sgu/nyheter/2017/juni/okad-malmproduktion-under-2016/) καταγράφονται σαφείς τάσεις οικονομικής ανάκαμψης της βιομηχανίας ορυκτών πρώτων υλών της χώρας . Συγκεκριμένα το 2016 έκλεισε με συνολικά αυξημένη μεταλλευτική παραγωγή με τον ψευδάργυρο και τον άργυρο να πετυχαίνουν ιστορικά ρεκόρ επιδόσεων. Η εξέλιξη αυτή συδέεται σε μεγάλο βαθμό με την σταθεροποίηση και τις υψηλότερες «πτήσεις» που παρατηρούνται πλέον στις τιμές πολλών ορυκτών και μετάλλων. Για παράδειγμα, σε σχέση με το 2015, η τιμή του σιδήρου αυξήθηκε με 80%, του ψευδαργύρου με 70%, των άλλων μετάλλων με περίπου 20%, ενώ η τιμή του χρυσού παρέμεινε σταθερή. Η σουηδική λοιπόν μεταλλευτική παραγωγή μέσα στο 2016 αυξήθηκε με 3% και έπιασε συνολικά τους 74,9 εκ. τόνους,  επίδοση που αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη μετά το 1990.   

Περισσότερο ανέβηκε η παραγωγή του σιδήρου με 8% και 26,9 εκ. τόνους. Η μεταλλική παραγωγή 499 τόνων αργύρου και 258.164 τόνων ψευδαργύρου, που αντιστοιχεί σε ποσοστιαία αύξηση 5%, ήταν η μεγαλύτερη από ποτέ, κυρίως λόγω της νέας μεταλλουργικής μονάδας που ξεκίνησε την λειτουργία της στη χώρα.

Σε σχέση με την μεταλλευτική παρουσία της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση η χώρα βρίσκεται στην,

-          Πρώτη θέση στο σίδηρο καλύπτοντας το 91% ευρωπαϊκής παραγωγής

-          Πρώτη θέση στο μόλυβδο και ψευδάργυρο

-          Δεύτερη θέση στον άργυρο

-          Τρίτη θέση στο χρυσό, και

-          Τέταρτη θέση στο χαλκό

Ακόμη, η παραγωγή βιομηχανικών ορυκτών αυξήθηκε και αυτή με 3% ενώ δόθηκαν και τρεις νέες μεταλλευτικές άδειες. Από την άλλη πλευρά, στον αντίποδα των θετικών τάσεων υπήρξε πτώση στις δαπάνες κοιτασματολογικής έρευνας και μείωση 10% στην παραγωγή δομικών λίθων.

Η σουηδική μεταλλευτική βιομηχανία καταφέρνει κατορθώνει ακόμη και σε περιόδους ύφεσης να διατηρεί την ανταγωνιστική της θέση και δεινότητα, και να πετυχαίνει βιώσιμες αναπτυξιακά επιδόσεις και αποτελέσματα. Ο σωστός στρατηγικός σχεδιασμός  που συνδέεται με την συνεχή αναζήτηση της καινοτομίας, την σταθερή επιλογή της βιομηχανίας ορυκτών πρώτων υλών στον ρόλο βασικού αναπτυξιακού πυλώνα της χώρας, η ρεαλιστική αποδοχή του εθνικού συγκριτικού πλεονεκτήματος, το λειτουργικό νομικό και θεσμικό πλαίσιο, και φυσικά η δυνατότητα ειλικρινούς διαλόγου και δημοκρατικής διαβούλευσης  με την κοινωνία και τους πολίτες, αποτελούν όλα οριμένες χαρακτηριστικές πρακτικές που εφαρμόζονται με συνέπεια και υπευθυνότητα.

Το  Σουηδικό μοντέλλο στη μεταλλευτική παραγωγή είναι υπαρκτό και λειτουργεί πάντοτε προς όφελος της χώρας και των τοπικών κοινωνιών, και μπορεί, γιατί όχι, να αποτελέσει πρότυπο για πολλές άλλες χώρες, σαν την δική μας όπου η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου ταλαιπωρείται εδώ και χρόνια, αντιμετωπίζοντας κάθε είδους εμπόδια και προβλήματα.