Έρχονται την
περίοδο αυτή στο φως της δημοσιότητας διάφορα υποθετικά σενάρια σχετικά με την
προοπτική της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Χαλκιδική και την προοπτική του
επενδυτικού έργου χωρίς να αιτιολογούν επαρκώς τις εξελίξεις ούτε να μπαίνουν
στην ουσία του θέματος. Στηρίζονταi κυρίως σε ενδείξεις και γενικά στερούνται
τεκμηρίωσης και πειστικών επιχειρημάτων.
Η συζήτηση λοιπόν
γίνεται για μια επένδυση με στόχο την παραγωγική αξιοποίηση πολυμεταλλικών
κοιτασμάτων στη ΒΑ Χαλκιδική με βασική προϋπόθεση αναπτυξιακής βιωσιμότητας τη
μεταλλουργία χαλκού και χρυσού. Μέχρι στιγμής η επένδυση παραμένει σε επίπεδο
λειτουργικής συντήρησης και εκσυγχρονισμού των σχετικών υποδομών, ενώ η πορεία
προς τη μεταλλουργία, την πραγματική παραγωγή και το άλμα αναπτυξιακής
σταθερότητας να βρίσκονται όχι απλά στο ψυγείο αλλά στην κατάψυξη.
Τα κοιτάσματα
στην ΒΑ Χαλκιδική είναι αξιόλογα και σημαντικά με την πολυμεταλλικότητα χαλκού,
χρυσού, αργύρου, ψευδαργύρου και μολύβδου να αποτελούν την συγκριτική τους
υπεροχή και οικονομική βάση. Ενδεχόμενη απουσία της μεταλλουργίας και της
καθετοποιημένης αξιοποίησης τους αφαιρούν και μειώνουν σε μεγάλο βαθμό την
οικονομική προοπτική τους. Σε μια τέτοια περίπτωση το παραγωγικό αποτέλεσμα θα
είναι οριακά βιώσιμο, και συχνά και εύκολα μεταβαλλόμενο. Με την παρουσία της
μεταλλουργίας το έργο θωρακίζεται οικονομικά, περνάει σε άλλο επίπεδο
μεταλλευτικής παραγωγής και αποκτά χαρακτηριστικά παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας
και εμβέλειας. Αυτό αλλάζει το μέγεθος και την αντοχή της επένδυσης, και
σημαίνει πρόθετα ωφέλη για τον έλληνα πολίτη, μαζί με σταθερότητα στην
απασχόληση και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η μεταλλουργία όμως χρυσού,
συμπεριλαμβανομένων και των κοιτασμάτων Ολυμπιάδας, είναι δυνατή μόνο παρουσία
χαλκούχου μεταλλεύματος. Δεν μπορεί δηλαδή να υπάρξει στην περίπτωση αυτή χωρίς
την εκμετάλλευση του χαλκούχου κοιτάσματος των Σκουριών. Σε πλήρη μεταλλουργική
παραγωγική ανάπτυξη το έργο δεν πρόκειται να έχει σοβαρά προβλήματα από τις
όποιες αναταράξεις στις τιμές του χρυσού ή άλλων μετάλλων. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα η σουηδική Boliden, που σε μια δύσκολη ομολογουμένως μεταλλευτική
χρονιά πέρυση βγήκε γενικά "ζωντανή", τόσο λόγω της
πολυμεταλλικότητας των κοιτασμάτων της, αλλά κυρίως βάση των μεταλλουργικών της
προϊόντων. Σε μια εποχή εύθραυστης παρουσίας του χρυσού η πιο ισορροπημένη
συμπεριφορά του χαλκού και ψευδαργύρου μπορούν να σώσουν την παρτίδα. Με άλλα
λόγια βλέποντας τα πράγματα από την επιχειρηματική πλευρά, όσο το θέμα της
μεταλλουργίας και των Σκουριών καθυστερούν και παραμένουν στάσιμα ο Ελληνικός
Χρυσός/Eldorado Gold και όποιος άλλος επενδυτής ήταν στη θέση τους θα
βρίσκονταν "εν δυνάμει" σε καθεστώς έντονου προβληματισμού, λήψης
ενδιάμεσων μέτρων και ενδεχόμενα σκέψεις και σχέδια αποχώρησης. Όλα αυτά τα
σενάρια και υποθέσεις δημιουργούν βαριά ατμόσφαιρα που πλήττει για άλλη μια
φορά την εργασιακή ηρεμία και καταλήγει να επηρεάζει αρνητικά την
καθημερινότητα των κατοίκων της περιοχής.
Και βέβαια ότι και να λένε οι διάφοροι
σχετικοί και άσχετοι, μόνο η αρμόδια πολιτική διοίκηση μπορεί να βάλει τέλος
στα σενάρια και στις όποιες ανησυχίες και αβεβαιότητα αυτά προκαλούν. Η
κυβέρνηση λοιπόν είναι ο μοναδικός και απόλυτα υπεύθυνος συνομιλητής και
αποφασιστικός ρυθμιστής σε ότι αφορά στη τύχη της επένδυσης, προς τη μια ή την
κατεύθυνση.
