ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ (2)

Δυστυχώς οι εξελίξεις αυτές δεν έγιναν αντιληπτές στον βαθμό που θα έπρεπε από συγκεκριμένες ομάδες κατοίκων της τοπικής κοινωνίας. Χρησιμοποιώντας «κακώς εννοούμενα» οικολογικά πρότυπα και αξίες, αυθαίρετες ερμηνείες και κινδυνολογικά σενάρια, αρνούνται τον διάλογο, με βασικό στόχο τη σταδιακή απομάκρυνση και διακοπή της μεταλλευτικής παραγωγής. Στην χώρα μας οι «περιφερόμενοι περιβαντολλόγοι» και «ειδικοί γεωεπιστήμονες», επέλεξαν να ακυρώσουν τον επιστημονικό προορισμό και ρόλο της οικολογίας με στόχο την εξόντωση της μεταλλευτικής παραγωγής, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο δικαίωμα της απασχόλησης. Με τις μεθοδεύσεις τους έπληξαν και υπονόμευσαν την αρμονική συνύπαρξη και την ισόρροπη σχέση της περιβαλλοντικής φροντίδας, της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής προόδου, βασικές αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης για κάθε οργανωμένη κοινωνία.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι στα στενά γεωγραφικά περιθώρια της ΒΑ Χαλκιδικής καταγράφονται δύο βασικές αναπτυξιακές τάσεις, της μεταλλευτικής και τουριστικής βιομηχανίας. Αυτές συνθέτουν και την κύρια μορφή απασχόλησης για τον μεγαλύτερο αριθμό κατοίκων της περιοχής. Είναι φανερό ότι η υποχώρηση της μιας βιομηχανικής δραστηριότητας θα δημιουργούσε σημαντικά προβλήματα ανεργίας σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Η εκβιαστική διακοπή της μεταλλευτικής παραγωγής σημαίνει το τέλος μιας ιστορικής δραστηριότητας, τον αφανισμό μιας ειδικότητας εργαζομένων μοναδικής για την Ελλάδα και την δημιουργία οικονομικών προβλημάτων στο εισόδημα πολλών οικογενειών που ζουν στα χωριά της περιοχής. Οι κοινωνικές δυνάμεις που δρουν στην ΒΑ Χαλκιδική μπορούν ακόμη στο πλαίσιο ενός συναινετικού διαλόγου να πετύχουν την αρμονική συνύπαρξη των μεταλλείων και του τουρισμού, όπως συμβαίνει σε πολλά άλλα σημεία του πλανήτη. Το δυαδικό μοντέλο βιομηχανικής ανάπτυξης αποτελεί την μοναδική διέξοδο για την διάθεση ίσων ευκαιριών απασχόλησης στο μεγαλύτερο ποσοστό κατοίκων της περιοχής. Η βιομηχανία χρυσού αποτελεί το συγκριτικό πλεονέκτημα και την εναλλακτική αναπτυξιακή ευκαιρία της ΒΑ Χαλκιδικής, γεγονός που γίνεται περισσότερο αντιληπτό σε περιόδους όπως η τωρινή, που χαρακτηρίζεται από την παρατεταμένη μείωση του τουριστικού εισοδήματος.
Η μετρήσιμη αξία και το όφελος της επένδυσης για την εθνική οικονομία, την τοπική απασχόληση (εργασιακή σταθερότητα σε μια προοπτική παραγωγικής λειτουργίας πλέον των 20 χρόνων), την περιφερειακή ανάπτυξη, τη μεταφορά τεχνογνωσίας, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση υπερβαίνει το υποτιθέμενο περιβαλλοντικό κόστος.

ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ (1)

Τα πολυμεταλλικά χρυσοφόρα κοιτάσματα λόγω των υψηλών οικονομικών μεγεθών που διαθέτουν, βρίσκονται για περισσότερα από 15 χρόνια στο επίκεντρο του παγκόσμιου επενδυτικού ενδιαφέροντος. Η δυνατότητα σύνθετης παραγωγικής αξιοποίησης μεταλλευμάτων μολύβδου, ψευδαργύρου και αργύρου και πολύτιμων μετάλλων δημιουργεί ένα εξαιρετικά ευνοϊκό πλαίσιο βιομηχανικής ανάπτυξης και κερδοφορίας. Για παράδειγμα εκτιμήσεις ειδικών της διεθνούς μεταλλευτικής βιομηχανίας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αξιολόγησαν το έργο χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική σαν μία από τις σημαντικότερες επενδύσεις του κλάδου στην Ευρώπη. Ο μηχανισμός προσέγγισης και υλοποίησης όλων των επιχειρησιακών και νομικών δεσμεύσεων του συγκεκριμένου έργου εμφανίζεται απόλυτα συμβατός με τους τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης, που αναφέρονται αντίστοιχα στην ανταγωνιστική οικονομία, την κοινωνική συνοχή και την περιβαλλοντική προστασία, καθώς και τους όρους εταιρικής και κοινωνικής ευθύνης. Τα μεταλλευτικά αποθέματα στην περιοχή σε συνδυασμό με την θετική πορεία της τιμής του χρυσού αλλά και την μείωση του κόστους εξόρυξης, εφαρμόζοντας νέες ασφαλέστερες μεθόδους, ανταποκρίθηκε στους όρους του πρώτου πυλώνα για θετική παρουσία των οικονομικών δεικτών της επένδυσης και ανοδική πορεία των ρυθμών ανάπτυξής της. Από την άλλη πλευρά η προσφορά απασχόλησης σε 350 περίπου εργαζομένους, αλλά και ευκαιριών για εργολαβικές αναθέσεις και παροχές υπηρεσιών σε πολλούς περισσότερους, σε μια περιοχή με υψηλό δείκτη ανεργίας, συνεισφέρει στην διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Η οικολογική διάσταση, στην οποία αναφέρεται ο τρίτος πυλώνας, αποτελεί βασική επιλογή και προτεραιότητα του επιχειρησιακού σχεδίου με την εφαρμογή επιτελικού συστήματος παρακολούθησης και ελέγχου όλων των περιβαλλοντικών δεικτών, την ποιοτική βελτίωση και την εξυγίανση υποβαθμισμένων φυσικών αποδεκτών, την ολοκληρωμένη διαχείριση των νερών και των εδαφών της περιοχής, την λειτουργία μονάδων επεξεργασίας, καθαρισμού και εξουδετέρωσης των υγρών αποβλήτων και την ασφαλή διάθεση και απόθεση των τελμάτων εμπλουτισμού. Σε όλες τις περιπτώσεις οι κρίσιμες παράμετροι της οικονομίας, της κοινωνικής ευθύνης και της οικολογίας, στην πορεία για την βιώσιμη ανάπτυξη της επένδυσης είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και διοικητικά ελεγχόμενες.