Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιμη και βιώσιμη παραγωγικά όταν λειτουργεί καθετοποιημένα, καινοτομεί τεχνολογικά και καλύπτει όλο το φάσμα της μεταλλευτικής αλυσίδας, από την κοιτασματολογική έρευνα και την εξόρυξη μέχρι την μεταλλουργία, τα τελικά προϊόντα και την περιβαλλοντική διαχείριση και αποκατάσταση. Σε επίπεδο χώρας αυτό σημαίνει ότι υπάρχει εθνική στρατηγική και σχέδιο, αλλά και πολιτική βούληση, έτσι ώστε όλοι οι επιμέρους συντελεστές που συμμετέχουν σε διάφορους τομείς της παραγωγικής αλυσίδας να είναι παρόντες αδειοδοτικά και έτοιμοι τεχνολογικά να συνεργαστούν και να συμβάλλουν στην ολοκληρωμένη υλοποίηση της. Τότε μόνο εισπράττεται η συνολική μεταλλευτική αξία, δημιουργείται πρόσθετο τεχνογνωσιακό κεφάλαιο, θωρακίζεται η βιωσιμότητα της δρατηριότητας και αυξάνεται έτσι η ανθεκτικότητα της απέναντι στις όποιες οικονομικές και κοινωνικές αναταράξεις. Με άλλα λόγια τα προβλήματα καταλήγουν να βρίσκονται πιο κοντά στις λύσεις τους. Μια εξέλιξη ιδιαίτερα θετική, αφού όπως προκύπτει τα τελευταία χρόνια, η μεταλλευτική βιομηχανία βρίσκεται συχνά πολύ πιο μπροστά από άλλους βιομηχανικούς κλάδους σε ότι αφορά στην διαρκή αναζήτηση και εφαρμογή βέλτιστων τεχνικών παραγωγής.
Χαρακτηριστικές
περιπτώσεις στην κατεύθυνση αυτή αποτελούν οι μεταλλευτικές δραστηριότητες στην
Σουηδία και Φινλανδία. Για παράδειγμα οι σουηδικές μεταλλευτικές εταιρίες (LKAB, Boliden, Lundin Mining) λειτουργούν τόσο
εξορυκτικά όσο και μεταλλουργικά, σε περισσότερα από ένα μεταλλεία και
μεταλλουργικές μονάδες παραγωγής μετάλλων σιδήρου, χαλκού, ψευδαργύρου,
μολύβδου, νικελίου, χρυσού και αργύρου. Η συνεχής προσπάθεια και επιδίωξη για καινοτόμες
τεχνολογικές βελτιώσεις και νέες τεχνικές και μεθοδολογίες διατηρούν σε ύψηλη
παραγωγική ετοιμότητα και ποιότητα μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων που παρέχουν
υπηρεσίες και υποδομές μηχανολογικής/μηχανικής υποστήριξης. Η ευρύτερη αυτή
λειτουργική διασύνδεση, ενισχύει και διασφαλίζει την βιωσιμότητα της μεταλλευτικής δραστηριότητας
συνολικά, περιλαμβάνοντας εκτός από τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις, και άλλους βιομηχανικούς
συντελεστές του κλάδου, ορισμένοι από τους οποίους, όπως Atlas Copco, Sandvik, ABB, Metso, Outotec, είναι πρωτοπόροι στον κόσμο. Στη βάση αυτή η συνεχής αναζήτηση βέλτιστων
τεχνικών έχει σήμερα σαν αποτέλεσμα συνεργασίες με την Volvo για αυτοκινούμενα χωρίς
οδηγούς φορτηγά και την Ericsson για νέα 5G
συστήματα με εφαρμογές στην μεταλλευτική παραγωγή. Το καλά όπως φαίνεται δομημένο
αυτό πλαίσιο,σε συνδυασμό με συνετές επιχειρηματικές κινήσεις και συντεταγμένη πολιτική
και δοιηκητική παρουσία από το κράτος είχε σαν αποτέλεσμα η Boliden, σε μια
δύσκολη ομολογουμένως μεταλλευτική χρονιά όπως ήταν το 2015, να παρουσιάζει
αύξηση της μετοχικής της αξίας κατά 20% ενώ την ίδια περίοδο η αντίστοιχη αξία
μετοχών μεγαλύτερων εταιριών του κλάδου παρουσιάζει σημαντική πτώση με τον
λεγόμενο παγκόσμιο μεταλλευτικό δείκτη να πέφτει κατά 40%. Είναι φανερό πως η
συγκροτημένη και δομημένη οργάνωση με την παρουσία της έρευνας, των μεταλλείων, της μεταλλουργίας,
της περιβαλλοντικής διαχείρισης, και την ευρύτερη συμβολή και σύμπραξη εργολαβικών
συντελεστών στο εσωτερικό αλλά και περιφερειακά της παραγωγής, μειώνουν τις ανεξέλεγκτες
λειτουργικές επιπτώσεις και τους κινδύνους που συνεπάγονται. Μερική κάθετη ή
οριζόντια οργανωτική απουσία μπορεί να λειτουργήσει σαν αδύνατος κρίκος της
μεταλλευτικής παρααγωγικής αλυσίδας.
Και βέβαια στη βάση όλων των παραπάνω βρίσκονται η αντικειμενική
πολιτική ανάλυση και ανταπόκριση, και η ευρύτερη ενημέρωση, γνώση και αντίληψη
της κοινωνίας για την αναπτυξιακή σημασία, αλλά και τις πολλές χρήσεις και
προϊόντα ορυκτών και μετάλλων που καλύπτουν σταθερά πλήθος καθημερινών αναγκών. 
