Εδώ και μερικά χρόνια η Ευρώπη "ανεβάζει" παραγωγικους ρυθμούς στην αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου, και επιστρέφει δυναμικά στην "απεικόνιση" και το υπόμνημα του παγκόσμιου μεταλλευτικού χάρτη. Επιφανειακές και υπόγειες εξορύξεις χαλκού στη Σουηδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανια, Βουλγαρία, εκμεταλλεύσεις μολύβδου,ψευδαργύρου, άργυρου στην Ελλάδα, Ιρλανδία, Φινλανδία, Σουηδία, Πορτογαλία, Ισπανια, μεταλλεία χρυσού στη Ρουμανία, Φινλανδία, Σουηδία, Πορτογαλία, Ισπανια, Μεγάλη Βρετανία, παραγωγή βολφραμίου στην Αυστρία και κοβαλτίου στην Φινλανδία. Σίδηρος, χρώμιο, αλουμίνιο και έρχονται σίγουρα σπάνιες γαίες, γάλλιο, γερμάνιο, ίνδιο και άλλα κρίσιμα ορυκτά και μέταλλα. Περισσότερα από 60 ενεργά μεταλλεία εξόρυξης και εκμετάλλευσης μεταλλικών ορυκτών. Λειτουργούν με συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους και σχετικό διαχειριστικό έλεγχο της παραγωγικής διαδικασίας σε όλα τα επίπεδα. Και όλη η εξελισσόμενη επενδυτική και παραγωγική πανδαισία, δεν αφορά μόνο σε οικονομικούς ή κερδοσκοπικούς λόγους, αλλά γίνεται κυρίως για να υπάρξει συνέχεια στην προοπτική κοινωνικής προόδου, τη στιγμή μάλιστα που οι ανάγκες και οι χρήσεις πρώτων υλών τείνουν ολοένα αυξανόμενες, και για να διασφαλιστεί αποτελεσματικά η ποιότητα και προστασία του περιβάλλοντος. Ότι άλλο λέγεται, ακούγεται και λανσάρεται γύρω από καταστροφικά σενάρια και σκηνικά τρόμου δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, δεν έχουν σχέση με την αληθινή κατάσταση και προφανώς εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα και σκοπιμότητες. Η Ελλάδα διαθέτει ανεκμετάλλευτο κοιτασματολογικό δυναμικό σε χαλκό, μόλυβδο, ψευδάργυρο, άργυρο, κυρίως χρυσό αλλά και άλλα μέταλλα, που μπορούν να την φέρουν με διαφορά στην πρώτη θέση σχετικής κατάταξης μεταξύ των μεταλλευτικών χωρών της Ευρώπης. Χρειάζεται λοιπόν καθαρό μυαλό, διαφανείς διαδικασίες και υπεύθυνες αποφάσεις για να μην χαθεί και αυτή η ευκαιρία δημιουργικήςπρωτοβουλίας και οικονομικής ανάπτυξης.
