Ένας καλός φίλος μου
μετέφερε την πληροφορία ότι ένας εκ των πανεπιστημιακών συναδέλφων, ο ίδιος του
όντας καθηγητής γεωεπιστημών, αμφισβήτησε το περιεχόμενο της παρέμβασης μου
σχετικά με αντιμεταλλευτικό άρθρο σε εφημερίδα, όπου αναφερότανε και το όνομα
του, το οποίο με πρόχειρο και μονταρισμένο τρόπο διεμήνυε ότι χρυσός σημαίνει
καταστροφή. Και βέβαια ο συγκεκριμένος συνάδελφος καθηγητής πανεπιστημίου επιλέγει
να εκφράσει την διαφωνία του μέσα από την σχέση του με το επιτελείο και την ιστοσελίδα της
antigold (προσωπικά η ιστοσελίδα αυτή μου είναι ξένη από κάθε άποψη, συνήθως
απαρατήρητη και εξαιρετικά αδιάφορη) που υπηρετεί και καλλιεργεί πιστά και διαχρονικά κάθε μορφή αντιμεταλλευτικής προπαγάνδας. Η επιλογή του αυτή φανερώνει ότι και στην
περίπτωση αυτή οι προθέσεις παραμένουν μάλλον μεροληπτικές και προφανώς μη
αντικειμενικές.Σε ποια βάση λοιπόν να συζητήσει και να αναζητήσει κανείς το
διάλογο όταν κάποιος τοποθετείται από την «συχνότητα» ενός μέσου που παραπληροφορεί, παραμορφώνει τα
εκάστοτε κοιτασματολογικά και μεταλλευτικά δεδομένα, και «ταξιδεύει» σε όλη τη
χώρα για να εμποδίσει την έναρξη ή λειτουργία παραγωγικής εκμετάλλευσης, και «ως
εκ τούτου» την αξιοποίηση του ελληνικού ορυκτού πλούτου; Προσωπικά θα προτιμήσω,
όπως κάνω και γίνεται συνήθως, να μεταφέρω για άλλη μια φορά τους όποιους προβληματισμούς
και σκέψεις μου μέσα από τον δικό μου
ιστότοπο. Όπως επίσης συνηθίζω δεν πρόκειται να αναφερθώ σε ονόματα, γιατί ο
σκοπός δεν ήταν ποτέ τα πρόσωπα αλλά οι συμπεριφορές, οι κατεστημένες νοοτροπίες,οι
στρεβλές αντιλήψεις και πρακτικές, πάντοτε βέβαια στη βάση μιας υποκειμενικής
διάτασης και θεώρησης των πραγμάτων, που στηρίζεται κυρίως στην «εξ
αντικειμένου» και καθαρά επιστημονική σχέση μου με το θέμα και την περιοχή.
Τα πράγματα είναι απλά.
Η πλειοψηφία των γεωεπιστημόνων έχουμε την βαθειά πεποίθηση ότι η χώρα μας, όπως
συμβαίνει και με άλλες χώρες, έχει πολλά να κερδίσει από την αξιοποίηση του
ορυκτού της πλούτου. Κάτι που υποστηρίζουμε εδώ και δεκαετίες, ανεξάρτητα επενδυτικών,
κυβερνητικών και άλλων πολιτικών συγκυριών.
Υπερασπιζόμαστε αυτή τη θέση μέσα από τις γνώσεις μας, και θεωρούμε υποχρέωση
και δικαίωμα μας να μεταφέρουμε στους έλληνες πολίτες αξιόπιστη ενημέρωση και
αντικειμενική αλήθεια. Να μάθει ο κόσμος τι σημαίνει μεταλλευτική παραγωγή, πως
εκτιμάται η προστιθέμενη αναπτυξιακή της αξία και ποιο είναι το δημόσιο
συμφέρον που προκύπτει. Απέναντι δηλαδή στην αντιφατική, αποσπασματική και επιλεκτική
αντιμεταλλευτική δημαγωγία, προβάλλουμε την συνολική και ολοκληρωμένη συμβολή
των ορυκτών πρώτων υλών στη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας.
Σε ότι αφορά τώρα τα
χαρακτηριστικά, τα παρελκόμενα και γενικά την παραφιλολογία γύρω από το συγκεκριμένο
άρθρο, από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Γιατί τελικά η κατασκευή
της antigold στρατηγικής και
πρακτικής μπάζει από παντού. Πως άλλωστε μπορεί κάποιος να εξηγήσει το γεγονός
ότι ο συνάδελφος καθηγητής πανεπιστημίου,
·
δεν ζήτησε
να διορθωθεί ο τίτλος και το περιεχόμενο του άρθρου της εφημερίδας εφόσον όπως
ισχυρίζεται δεν ήταν σωστός ο τρόπος αναφοράς του ονόματος του. Προφανώς ο
βαθμός διαφωνίας δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντικός και σοβαρός.
·
αγνόησε και
φυσικά δεν αναφέρθηκε ποτέ με τον ίδιο «ευαίσθητο» τρόπο στις 4-5 συγκαταβατικές
για τα μεταλλεία αποφάσεις του ΣτΕ, ούτε βέβαια τις εγκριτικές αποφάσεις της αρμόδιας
δημόσιας διοίκησης, αλλά ούτε πολύ περισσότερο
στις έρευνες και εκθέσεις των συναδέλφων γεωεπιστημόνων που εργάζονται
στα μεταλλεία.
·
απέφυγε οποιοδήποτε
σχόλιο για τους συναδέλφους
γεωεπιστήμονες σε όλο τον κόσμο που λειτουργούν 450 μεταλλεία χρυσού και προσπαθούν καθημερινά με υπευθυνότητα και
προσήλωση να τηρούν τους περιβαλλοντικούς όρους και άρτιες εργασιακές συνθήκες.
·
δεν
φρόντισε να συμπαρασταθεί κάποια στιγμή ανοιχτά
τους έλληνες επιστήμονες συναδέλφους μας που εργάζονται στα μεταλλεία της
περιοχής.
Και φυσικά σε σχέση με
τα παραπάνω και τις αναφορές που γίνονται στο συγκεκριμένο άρθρο, μπορεί
κάποιος εύκολα να καταλάβει γιατί το αντιμεταλλευτικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται μόνο στα πορίισματα των επιθεωρητών περιβάλλοντος. Και φυσικά είναι απαραίτητο και
όλοι το θέλουμε και το ζητάμε οι επιθεωρητές περιβάλλοντος να κάνουν σωστά τη δουλειά
τους. Να είναι σχολαστικοί, αυστηροί και να απαιτούν την λήψη σωστών και
αποτελεσματικών μέτρων. Και βέβαια στόχος τους δεν ήταν ποτέ ούτε είναι να κλέισουν τα
μεταλλεία αλλά να επιστήσουν την προσοχή και να επιβάλλουν την τήρηση των
περιβαλλοντικών όρων που ισχύουν κάθε φορά. Άλλο τώρα που μερικοί αντιμεταλλευτικοί
δράττονται της ευκαιρίας και της
συγκυρίας, και παρουσιάζουν κάποια πορίσματα σαν αποφάσεις, όπως επίσης συμβαίνει να χρησιμοποιούν
ορισμένα αποτελέσματα και ενδείξεις σαν βάση πίεσης για το κλείσιμο των
μεταλλείων.
Τέλος ισχύει σε όλο
τον κόσμο ότι οι γνώσεις και η επαγγελματική κατάρτιση που διαθέτουμε αποτελούν
σημείο και βάση αναφοράς για τον καθένα μας. Σημαντικό βέβαια είναι πως χρησιμοποιεί
και διαχειρίζεται κανείς τις δυνατότητες αυτές. Σε τι προσβλέπουν και σε ποια
συγκεκριμένη κοινωνικο-οικονομική κατεύθυνση και προοπτική απευθύνονται.
Συμβάλλουν στην ανάπτυξη ή την εμποδίζουν; Στηρίζουν την δημιουργία θέσεων απασχόλησης
ή αδιαφορούν για αυτήν; Ενδιαφέρονται για την πραγματική οικολογία ή την
εικονική της μορφή;
