Χαλκιδική 3: Στην Άθυτο η «Πέτρα» κάνει τη διαφορά

Η γνωστή πέτρα Αθύτου θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι ο «χρυσός» της χερσονήσου Κασσάνδρας. Χτίζει, «ντύνει» κια διακοσμεί ολόκληρους οικισμούς, τα περισσότερα σπίτια και μεγάλο αριθμό δρόμων. Μια κλασσική περίπτωση της συμβολής και επίδρασης της γεωλογίας στην καθημερινή κοινωνική λειτουργία, τον πολιτισμό, την οικονομική δραστηριότητα και το τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής. Τι θα ήταν για παράδειγμα η Άθυτος χωρίς την παρουσιά της πέτρας της; Είναι ακριβώς η «πέτρινη» εικόνα και όψη κτιρίων, δρόμων και άλλων κατασκευών που αυξάνουν το τουριστικό ενδιαφέρον και φέρνουν επισκέπτες στο χωριό.  Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους οικισμούς της Κασσάνδρας, όπου η πέτρα Αθύτου χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο και σε μεγαλύτερη έκταση. Αυτός είναι και ο λόγος που κοινωνία και λατομική δραστηριότητα έχουν διχρονικά βρει το δικό τους κωδικό αρμονικής συνύπαρξης.

Χαλκιδική 5: Μεταλλοφόρες «Σκουριές» στην επιφάνεια, χαλκός σαν χρυσός στο βάθος

Επειδή η επικαιρότητα συμβαίνει να προηγείται και τα γεγονότα «κλέβουν» ήδη χρόνο από τις εξελίξεις, δίνεται προτεραιότητα στην 5^η αρθρογραφική παρέμβαση με θέμα τις Σκουριές, και την 3^η για την Άθυτο και την 4^η για τη Σιθωνία να ακολουθούν σύντομα.

Το μετάλλευμα στις Σκουριές είναι μοναδικό μεταξύ των «Πορφυρικού Τύπου» κοιτασμάτων στην Βαλκανική, αλλά και ευρύτερα στην Ευρώπη. Το μεταλλοφόρο σύστημα των Σκουριών είναι πλουσιότερο σε χαλκό και χρυσό από όλα τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κοιτάσματα όπως είναι τα Asarel και Elatsite στη Βουλγαρία, Bucim στα Σκόπια, Bor στη Σερβία και Aitik στη Σουηδία. Για το μεταλλευτικό κέντρο Β.Α. Χαλκιδικής είναι το  «κερασάκι στη τούρτα», αφού η παρουσία του προσθέτει πολυμεταλλική και αποθεματική αξία στα κοιτάσματα/μεταλλεία Ολυμπιάδας κα Μαύρων Πετρών, διευρύνει έτσι την οικονομική και λειτουργική τους βιωσιμότητα και απογειώνει την αναπτυξιακή δυναμική της περιοχής. Το χρυσοφόρο χαλκούχο μετάλλευμα των Σκουριών αναμιγνυόμενο με αυτό της Ολυμπιάδας κάνει δυνατή τη μεταλλουργία χρυσού στη βάση της πολυσυζητημένης μεθόδου ακαριαίας τήξης. Με ένα σμπάρο δύο τριγώνια θα μπορούσε κάποιος να πει. Ένα μετάλλευμα που από τη μια πέρα από το χρυσό δίνει και χαλκό, και από την άλλη «βοηθάει» να παρθεί και ο χρυσός από το μετάλλευμα Ολυμπιάδας. Με άλλα λόγια οι Σκουριές αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την διασφάλιση βιώσιμης αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της περιοχής και την πραγματοποίηση της απαραίτητης για τη χώρα μεταλλουργία χρυσού. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένταξη και παραγωγική λειτουργία μιας καινοτόμου τεχνολογικής παρέμβασης με υψηλή γνωσιακή αξία, και μεγάλο εκπαιδευτικό και επαγγελματικό ενδιαφέρον για την ελληνική γεωεπιστημονική κοινότητα και όχι μόνον. Στο τομέα της κοιτασματολογικής έρευνας η περίπτωση των Σκουριών ανοίγει το «μεταλλευτικό» δρόμο για τα ανάλογα μεταλλοφόρα συστήματα Γερακαριού, Βάθης και Ποντοκερασιάς στο Κιλκίς.  

   

Brief summary

The Skouries ore deposit is part of the NW trending Serbomacedonian porphyry copper belt (Serbomacedonian zone) extending through FYROM to Serbia and Romania. The Skouries porphyry intrusion consists of a series of rhyodacitic, dioritic to andesitic dykes and stocks emplaced into Vertiskos amphibolitic basement rocks in association with ultrabasic lithologies. It forms a pipe-like, mineralized subvolcanic body with surface dimensions of 180 m N-S and 200 m E-W and a vertical extent of at least 700 m.

The total estimated resources are 191,2 Mt at 0,82 g/t Au and 0,55 wt.% Cu, equivalent to 5,03 Moz Au and 1,043 Mt Cu. Current reserves are estimated at 129,5 Mt, at 0,89 g/t Au and 0,56 wt.% Cu, corresponding to 3,71 Moz Au and 725 000 t Cu.