Αγαπητοί φίλοι
Αν και βρίσκομαι στην άλλη άκρη της Ευρώπης, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά σας, σήμερα αισθάνομαι ότι είμαι εκεί, δίπλα σας. Θέλω να είμαι παρόν, όπως το κάνω εδώ και πολλά χρόνια. Και είναι απόλυτα βέβαιο ότι μπορώ να αφουγκράζομαι την μαγεία της στιγμής, να βλέπω τα πρόσωπα σας, να διακρίνω πολλούς και καλούς φίλους, να νοιώθω τον παλμό και την δύναμη της ψυχής και να αντικρίζω γνώριμα και αγαπημένα τοπία.
Αγαπητοί φίλοι
Δίνεται ένα τίμιο, ειλικρινή και δίκαιο αγώνα, και να είστε σίγουροι ότι έχετε μαζί σας το σύνολο του Ελληνικού λαού, και πρέπει να νοιώθετε περήφανοι γι’ αυτό. Των απλών πολιτών, αυτών που συμμερίζονται την προσπάθεια σας να κρατήσετε ψηλά και αλώβητο το δικαίωμα του ανθρώπου στην εργασία. Να πολεμήσετε την εφιαλτική και μίζερη εικόνα της ανεργίας. Να κρατήσετε τις οικογένειες σας όρθιες και να επαναφέρετε την ελπίδα, την αισιοδοξία και την ζωή στο τόπο σας. Να υπηρετήσετε την αλήθεια, το ήθος, την δημοκρατική συμπεριφορά και την αξιοπρέπεια, και βέβαια να διώξετε το ψέμα, τον αυταρχισμό, τα κατεστημένα συμφέροντα και τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Αγαπητοί φίλοι
Σήμερα δεν είναι μέρα για επιστημονικές προσεγγίσεις, τεχνολογικές εκτιμήσεις και οικονομικές αναλύσεις. Άλλωστε όπως γνωρίζετε, αποτελεί σταθερή και ακλόνητη πεποίθηση μου το γεγονός, ότι τα θέματα αυτά έχουν φθάσει στο τελικό τους ασφαλή προορισμό. Αυτό το ξέρουν και το αποδέχονται όλοι οι πολίτες που σκέφτονται καθαρά και αντικειμενικά, με στόχο το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον. Το θέμα είναι πλέον ιδεολογικό και πατριωτικό σε σχέση με τις αναπτυξιακές επιλογές και το μέλλον αυτής της χώρας. Ποιοι και γιατί δεν θέλουν η Ελλάδα να αξιοποιήσει τον Ορυκτό της Πλούτο? Πως γίνεται όλες οι χώρες στον κόσμο, αλλά και στην Ευρώπη να εντάσσουν τις μεταλλευτικές επενδύσεις στη πρώτη γραμμή? Γιατί εμείς, ακόμη και στο θέμα αυτό είμαστε στην αντίπερα όχθη? Το τοπίο θολό και περίπλοκο, αλλά οι απαντήσεις καθόλα ορατές και ανέλπιστα προφανείς.
Αγαπητοί φίλοι
Στην δεύτερη μέρα της Άνοιξης, είναι βέβαιο ότι η εποχή αλλάζει. Γίνεται πιο λαμπερή και πιο καθαρή. Και στην κατεύθυνση αυτή οδηγός είναι ο εργαζόμενος λαός της περιοχής. Κοινωνία, Περιβάλλον και Μεταλλεία μαζί. Όπως πάντα. Με το τα δάση πάντα πράσινα, τα νερά πάντα καθαρά αλλά προπαντός την ανάπτυξη βιώσιμη, έτοιμη να αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα της περιοχής και της χώρας.
Ήμουν, είμαι και θα βρίσκομαι πάντα παρόν, θερμός και πιστός συμπαραστάτης του αγώνα που δίνεται, κυρίως επειδή πάνω από όλα τελικά είναι ο άνθρωπος. Η αξιοπρέπεια και η ζωή του.
Καλό αγώνα και να είστε όλοι καλά.
Αν και βρίσκομαι στην άλλη άκρη της Ευρώπης, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά σας, σήμερα αισθάνομαι ότι είμαι εκεί, δίπλα σας. Θέλω να είμαι παρόν, όπως το κάνω εδώ και πολλά χρόνια. Και είναι απόλυτα βέβαιο ότι μπορώ να αφουγκράζομαι την μαγεία της στιγμής, να βλέπω τα πρόσωπα σας, να διακρίνω πολλούς και καλούς φίλους, να νοιώθω τον παλμό και την δύναμη της ψυχής και να αντικρίζω γνώριμα και αγαπημένα τοπία.
Αγαπητοί φίλοι
Δίνεται ένα τίμιο, ειλικρινή και δίκαιο αγώνα, και να είστε σίγουροι ότι έχετε μαζί σας το σύνολο του Ελληνικού λαού, και πρέπει να νοιώθετε περήφανοι γι’ αυτό. Των απλών πολιτών, αυτών που συμμερίζονται την προσπάθεια σας να κρατήσετε ψηλά και αλώβητο το δικαίωμα του ανθρώπου στην εργασία. Να πολεμήσετε την εφιαλτική και μίζερη εικόνα της ανεργίας. Να κρατήσετε τις οικογένειες σας όρθιες και να επαναφέρετε την ελπίδα, την αισιοδοξία και την ζωή στο τόπο σας. Να υπηρετήσετε την αλήθεια, το ήθος, την δημοκρατική συμπεριφορά και την αξιοπρέπεια, και βέβαια να διώξετε το ψέμα, τον αυταρχισμό, τα κατεστημένα συμφέροντα και τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Αγαπητοί φίλοι
Σήμερα δεν είναι μέρα για επιστημονικές προσεγγίσεις, τεχνολογικές εκτιμήσεις και οικονομικές αναλύσεις. Άλλωστε όπως γνωρίζετε, αποτελεί σταθερή και ακλόνητη πεποίθηση μου το γεγονός, ότι τα θέματα αυτά έχουν φθάσει στο τελικό τους ασφαλή προορισμό. Αυτό το ξέρουν και το αποδέχονται όλοι οι πολίτες που σκέφτονται καθαρά και αντικειμενικά, με στόχο το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον. Το θέμα είναι πλέον ιδεολογικό και πατριωτικό σε σχέση με τις αναπτυξιακές επιλογές και το μέλλον αυτής της χώρας. Ποιοι και γιατί δεν θέλουν η Ελλάδα να αξιοποιήσει τον Ορυκτό της Πλούτο? Πως γίνεται όλες οι χώρες στον κόσμο, αλλά και στην Ευρώπη να εντάσσουν τις μεταλλευτικές επενδύσεις στη πρώτη γραμμή? Γιατί εμείς, ακόμη και στο θέμα αυτό είμαστε στην αντίπερα όχθη? Το τοπίο θολό και περίπλοκο, αλλά οι απαντήσεις καθόλα ορατές και ανέλπιστα προφανείς.
Αγαπητοί φίλοι
Στην δεύτερη μέρα της Άνοιξης, είναι βέβαιο ότι η εποχή αλλάζει. Γίνεται πιο λαμπερή και πιο καθαρή. Και στην κατεύθυνση αυτή οδηγός είναι ο εργαζόμενος λαός της περιοχής. Κοινωνία, Περιβάλλον και Μεταλλεία μαζί. Όπως πάντα. Με το τα δάση πάντα πράσινα, τα νερά πάντα καθαρά αλλά προπαντός την ανάπτυξη βιώσιμη, έτοιμη να αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα της περιοχής και της χώρας.
Ήμουν, είμαι και θα βρίσκομαι πάντα παρόν, θερμός και πιστός συμπαραστάτης του αγώνα που δίνεται, κυρίως επειδή πάνω από όλα τελικά είναι ο άνθρωπος. Η αξιοπρέπεια και η ζωή του.
Καλό αγώνα και να είστε όλοι καλά.
