«ΧΡΥΣΑΦΙ» ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑ

Το 2007 είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που τα μεταλλικά ορυκτά βρίσκονται στο επίκεντρο της παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής.Η οικονομική τους αξία ακολουθεί μια «τρελή κούρσα» ανοδικής πορείας, με αποτέλεσμα οι αντίστοιχες χρηματιστηριακές τάσεις άλλα και οι διαρκώς αυξανόμενες τιμές τους, να σπάνε τα φράγματα των καλύτερων επιδόσεων όλων των εποχών.Και βέβαια οι εξελίξεις αυτές δεν αφορούν μόνο στις γνωστές αναλαμπές των πολύτιμων μετάλλων,όπως είναι ο χρυσός, ο άργυρος και τα πλατινοειδή,που πολύ συχνά «σπεκουλάρονται» στη βάση χρηματιστηριακών και επενδυτικών παιχνιδιών, σε σχέση με τις νομισματικές διακυμάνσεις του δολαρίου.Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται περισσότερο για μέταλλα βασικά στην αντιμετώπιση καθημερινών αναγκών των πολιτών, όπως είναι ο ψευδάργυρος, ο μόλυβδος, ο χαλκός, το αλουμίνιο και το νικέλιο.Νέες τεχνολογικής χρήσεις και προϊόντα,αλλά κύρια οι υψηλόρυθμες αναπτυξιακές ανάγκες της Κίνας αλλά και της Ινδίας(ο δείκτης τρέχουσας ανάπτυξης ξεπερνάει αντίστοιχα το 10%) , έχουν αυξήσει δραστικά τη ζήτηση και κατανάλωσή τους, γεγονός που τείνει να υπερδιπλασιάσει τις τιμές τους.Την ίδια στιγμή έξαντλούνται τα διαθέσιμα μεταλλικά αποθέματα με αποτέλεσμα την παραπέρα ανοδική τιμαριθμική πορεία των προαναφερόμενων μετάλλων που εμφανίζουν μέσες αυξήσεις από 1,3-3,4% την εβδομάδα μέσα στον Οκτώβριο.Οι ίδιες περίπου τάσεις παρατηρούνται και στα πολύτιμα μέταλλα με ακόμη δυναμικότερες επιμέρους αυξήσεις. Σε κάθε περίπτωση οι θετικές εκτιμήσεις για τη διατήρηση του ευνοϊκού κλίματος παραμένουν, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν προβλέψεις για νέες υπερβολικά υψηλές τιμές.Η χώρα μας είναι σημαντική παραγωγός αλουμινίου και νικελίου, ενώ η οικονομική αξία των βεβαιωμένων σήμερα αποθεμάτων χρυσού, αργύρου, ψευδαργύρου, μολύβδου και χαλκού στη Β. Ελλάδα, ανέρχεται περίπου,σύμφωνα με τις τρέχουσες τιμές, σε 20 δις.ευρώ.Ένα μέγεθος με ιδιαίτερα δυναμική παρουσία και προοπτική.Το ερώτημα είναι ποια άλλη παραγωγική πηγή μπορεί σήμερα να εγγυηθεί αντίστοιχη οικονομική σταθερότητα και κοινωνική πρόοδο και μάλιστα με τον μοναδικό τρόπο που αυτή μπορεί να συμβάλλει στην βιωσιμότητα της περιφερειακής ανάπτυξης.