Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Τρεις αληθινές ιστορίες, μια μεταλλευτική πραγματικότητα

Γεωπολιτικό το ρίσκο στις μεταλλευτικές επενδύσεις

Πρόσφατο συμβάν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ή στενή σχέση και επιπτώσεις που συχνά δημιουργεί η γεωπολιτική κατάσταση και το περιεχόμενο της, στην ομαλή υλοποίηση, εξέλιξη και λειτουργία μιας όποιας επενδυτικής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα η επίσκεψη του Δαλάι Λάμα στη Μογγολια είχε σαν αποτέλεσμα ή Κινα να μπλοκάρει την μεταφορά και είσοδο μογγολικου χαλκού στα κινέζικα σύνορα. Το μεταλλείο χαλκού-χρυσου στη Μογγολια, που είναι ο μεγαλύτερος φορολογικός τροφοδότης της χώρας, εξάγει τα προϊόντα του στη Κινα. Στην περίπτωση αυτή μέτρησαν δηλαδή περισσότερο οι άσχημες διμερείς σχέσεις Θιβετ και Κινας, με την τελευταία να μην επιθυμεί την ανάμιξη του Θιβετιανου Βουδισμού στη Μογγολια. Με άλλα λόγια κάποια πράγματα που μπορεί να φαντάζουν σε μας ασήμαντα για μας είναι τόσο σημαντικά για άλλους με απρόβλεπτες και συχνά επώδυνες επιπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση η εκτίμηση του επενδυτικού ρίσκου αποτελεί πολλές φορές δύσκολη υπόθεση.

Προτεραιότητα στην κοιτασματολογική έρευνα χρυσού

Υπάρχουν φόβοι ότι ήδη στο τέλος της τρέχουσας δεκαετίας για πρώτη φορά στην ιστορία θα δημιουργηθεί έλλειψη αποθεμάτων αποθεμάτων χρυσού σέ παγκόσμιο επίπεδο με αποτέλεσμα την ύπαρξη υψηλού κινδύνου και ισχυρής πίεσης σε ότι στην βιώσιμη και απρόσκοπτη διάθεση, προμήθεια και διακίνηση του κίτρινου μετάλλου. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην περιορισμένη χρηματοδότηση προγραμμάτων και έργων κοιτασματολογικης έρευνας. Συγκεκριμένα, στην πρόσφατη άσχημη περίοδο για τον μεταλλευτικό κλάδο, τα ποσά που επενδύθηκαν στην αναζήτηση και εντοπισμό νέων κοιτασμάτων μειώθηκαν παγκόσμια από 12 δισ δολ το 2012 σε 4 δισ δολ σήμερα. Αντι για αυτό οι εταιρείες επέλεξαν να επενδύσουν στην αύξηση αποθεμάτων των "υπό εκμετάλλευση" μεταλλευμάτων τους και στον εκσυγχρονισμό της παραγωγικής διαδικασίας. Απουσίασαν σε μεγάλο βαθμό οι έρευνες σε νέες περιοχές με πρόσφορο γεωλογικό περιβάλλον και δυναμικό κοιτασματολογικο ενδιαφέρον. Ο ορατός όμως πλέον κίνδυνος έλλειψης αποθεμάτων χρυσού αλλάζει εδώ και αρκετό διάστημα την κατάσταση, και επιφέρει ολική επανεκκίνηση και επαναφορά στην ενίσχυση της γεωλογικής έρευνας και στην προοπτική εντοπισμού νέων κοιτασμάτων. Μαζί με το μήνυμα μάλιστα ότι "τα πλούσια και εύκολα κοιτάσματα έχουν βρεθεί και ότι απομένει πλέον ή έρευνα γεωλογικά δυσκολότερων και αν ανεξερεύνητων και φτωχότερων μεταλλοφοριων, γεγονός που αυξάνει το επενδυτικό ρίσκο κοιτασματολογικου εντοπισμού τους". Σαν αντικειμενικοί στόχοι έντονου και υψηλού κοιτασματολογικου και άρα οικονομικού ενδιαφέροντος προτείνονται περιοχές, περιφέρειες και χώρες στην Αφρική, την Αλασκα, την Αιγυπτο και το Ιραν όπου ο χαλκός και ο χρυσός αποτελούν αχώριστο "παραγωγικό ζευγάρι". Για ένα οικονομικό γεωλογο βέβαια είναι γνωστό και αποτελεί σημαντικό ερευνητικό εργαλείο, ότι τα Αλπικου ορογενετικου τόξου μαγματογενη πορφυρικα κοιτάσματα χαλκού- χρυσού του Ιραν βρίσκουν βορειοδυτικά την συνέχιση τους στις Σκουριές, το Γερακαριο, τη Βάθη και την Ποντοκερασια στη Β.Ελλαδα, στο Buchim στα Σκοπια και στο Bor στη Σερβια.

Αναπτυξιακός μονόδρομος για την Ευρώπη η αξοποίηση του ορυκτού της πλούτου


Η ιστορική μεταλλευτική περιοχή Rio Tinto, στη νοτιοδυτική Ισπανια βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο παραγωγικής αξιοποίησης. Μια ώρα περίπου δυτικά της Σεβιλλης υπήρξε μεταλλευτικό κέντρο για περισσότερα από 4 000 χρόνια με το χαλκό να παράγεται για πρώτη φορά το 1860. Βασικός επενδυτικός στόχος ο χαλκός, με τον χρυσό να ακολουθεί ακριβώς από πίσω και από πολύ κοντά. Ήδη στο πρώτο προηγούμενο τρίμηνο ή παραγωγή χαλκού ανήλθε σε 9 000 περίπου τόνους, ενώ υπάρχει εκτίμηση 10 000 τόνων στο τρέχον τελευταίο τρίμηνο του 2016. Απασχολούνται 320 εργαζόμενοι που σύντομα θα φθάσουν τους 380. Άλλη μία λοιπόν ευρωπαϊκή μεταλλευτική επένδυση είναι γεγονός τόσο από πλευράς τρέχουσας παραγωγικής εκμετάλλευσης, όσο και σε σχέση με τη δημιουργία θέσεων εργασίας.