«ΠΡΑΣΙΝΗ» ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η «πράσινη» αναπτυξιακή στρατηγική της Ευρώπης είναι αποτέλεσμα ενός πολύ καλά οργανωμένου, συνεκτικά δομημένου και απόλυτα ορθολογιστικού σχεδίου. Στην βάση συγκεκριμένων επιλογών, τομεακών προτεραιοτήτων και ιεραρχιμένων στόχων αναζητά και επιδιώκει την ευημερία των ευρωπαίων πολιτών. Σε ένα πρώτο στάδιο πολιτικών αποφάσεων τέθηκαν σε ισχύ οι συνθήκες του Γκαίτεμποργκ για την διαμόρφωση όρων βιώσιμης ανάπτυξης, της Λισσαβόνας για αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης στο πλαίσιο εφαρμογής καινοτόμων τεχνολογιών βιομηχανικής παραγωγής, και της Βαρκελώνης για την δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου έρευνας και διπλασιασμό των σχετικών κονδυλίων. Σε ένα δεύτερο στάδιο την σκυτάλη πήρε ο νομοπαρασκευαστικός υπηρεσιακός μηχανισμός της Ένωσης που ανέλαβε, με την θεσμοθέτηση κατάλληλων κανονιστικών Οδηγιών και άλλων θεματικών Πρωτοβουλιών, να μετατρέψει τις αρχικές πολιτικές αποφάσεις σε διαδικαστικά και εποπτικά εργαλεία «καθημερινού» ελέγχου και πρακτικής. Σε ένα τρίτο στάδιο το θεσμικό πλαίσιο υιοθετείται και εναρμονίζεται εξειδικευμένα σε επιμέρους αναπτυξιακούς τομείς μέσα από επιτελικές τεχνολογικές πλατφόρμες και πρωτόκολλα χρηματοδότησης ερευνητικών προγραμμάτων με αιχμή του δόρατος το 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο, 2007-20013. Στον πυρήνα όλων των προαναφερόμενων εξελίξεων βρίσκεται το δικαίωμα όλων των ευρωπαίων για απασχόληση και ποιοτικό περιβάλλον. Στην περίπτωση αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου η λειτουργία της μεταλλευτικής βιομηχανίας προσαρμόζεται και υποχρεώνεται στην αυστηρή τήρηση των νέων περιβαλλοντικών και κοινωνικο-οικονομικών απαιτήσεων και συνθηκών. Για παράδειγμα η Οδηγία για τα Μεταλλευτικά Απόβλητα περιγράφει και καθορίζει ακριβώς την διαδικασία και τις προδιαγραφές χωροθέτησης, κατασκευής και στεγανοποίησης του χώρου απόθεσης. Εχοντας εξασφαλίσει όρους βιώσιμης λειτουργία της μεταλλευτικής βιομηχανίας η Ε.Ε. με την νέα Πρωτοβουλία για τα Ευρωπαϊκά Ορυκτά επαναφέρει στο επίκεντρο του αναπτυξιακού ενδιαφέροντος την αξιοποίηση τους προς όφελος της απασχόλησης και της ποιότητας ζωής των πολιτών. Βασικό ζητούμενο είναι η εκμετάλλευση ευρωπαϊκών κοιτασμάτων και η τόνωση της περιφερειακής οικονομίας. Και ενώ οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες συντάσσονται με τις εξελίξεις αυτές, ενισχύουν το παραγωγικό τους δυναμικό και αυξάνουν την απασχόληση, στην Ελλάδα οι μεταλλευτικές δραστηριότητες βάλλονται και εμποδίζονται ποικιλοτρόπως στην βάση ατεκμηρίωτων αναλύσεων και κινδυνολογικών σεναρίων μυθοπλασίας. Την ίδια στιγμή αγνοούν την εφαρμογή και τήρηση των σχετικών ευρωπαϊκών περιβαλλοντικών πολιτικών.