Τα μεταλλεία, υπαρκτός αναπτυξιακός πυλώνας

Στις πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργείου (η πρόσφατη αλλαγή ονομασίας από την περισσότερο αισιόδοξη και κάπως δημιουργική της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, στην εντελώς κλισέ και μάλλον τετριμμένη της Ενέργειας και Περιβάλλοντος, έχει σίγουρα και αυτή τη σημειολογική της σημασία) πρέπει να είναι η άμεση επαναλειτουργία των μεταλλείων Κασσάνδρας στην Β.Α. Χαλκιδική. Η συνέχιση δηλαδή αναπτυξιακής αξιοποίησης και οικονομικής εκμετάλλευσης των βεβαιωμένων  πολυμεταλλικών κοιτασμάτων Ολυμπιάδας, Στρατωνίου-Στρατονίκης και Σκουριων, αλλά και της γεωλογικής έρευνας για εντοπισμό πρόσθετων δυναμικών στόχων και την πιθανή αύξηση των διαθέσιμων αποθεμάτων. Να σταθεί έτσι η ελληνική διοίκηση στο ύψος των περιστάσεων επιλέγοντας αυτή τη φορά το δημόσιο συμφέρον, βάζοντας μια για πάντα τέλος στα αντιμεταλλευτικά  τηλεοπτικά και άλλα «τερτίπια» που προηγήθηκαν προεκλογικά.  Βασικοί λόγοι για οριστική πλέον αλλαγή πλεύσης είναι:

·         Τα κοιτασματολογικά αποθέματα και το μεταλλευτικό  δυναμικό της περιοχής είναι οικονομικά το πιο εκμεταλλεύσιμο και πλουτοπαραγωγικό της Ευρώπης. Το πολυμεταλλικό περιεχόμενο σε χαλκό, μόλυβδο, ψευδάργυρο, χρυσό και άργυρο, είναι μοναδικό και συνολικά αξιοποιήσιμο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να διασφαλίζεται σε κάθε περίπτωση η λειτουργική και παραγωγική βιωσιμότητα, και να δημιουργείται, κάθε φορά που κρίνεται απαραίτητο, διαφορετική οικονομική προσέγγιση ως προς την προστιθέμενη μεταλλευτική αξία. Συγκεκριμένα σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΓΜΕ η ακαθάριστη αξία των περιεχόμενων μετάλλων στα βεβαιωμένα αποθέματα ξεπερνάει τα 22 δισ. ευρώ επισημαίνοντας φυσικά ότι πρόκειται για ενδεικτικό και σχετικό μέγεθος που λαμβάνεται πάντοτε υπόψη στη βάση συναξιολόγησης του μαζί με άλλες σημαντικές παραμέτρους.  Γενικά,  στις περιοχές της Ολυμπιάδας και των Σκουριών, τα συνολικά εξακριβωμένα και πιθανά αποθέματα χρυσού προσεγγίζουν τα 7.888.000 ουγγιές, ποσότητα που φέρνει τα μεταλλεία Κασσάνδρας και την Χαλκιδική μεταξύ των πλουσιότερων κοιτασματολογικά περιοχών της Ευρώπης

·         Σύμφωνα με στοιχεία από την πλέον αξιόπιστη και τεκμηριωμένη πηγή όπως είναι αυτή του επιστημονικού προσωπικού της Ελληνικός Χρυσός, «η παραγωγική λειτουργία στα μεταλλεία Κασσάνδρας απσχολεί 2 000 εργαζόμενους άμεσα και 3 000 έμμεσα, αποδίδει 42 εκ. € σε ετήσιους φόρους και εισφορές στο κράτος, ξοδεύει περίπου 25-30 εκ. € τον χρόνο στην τοπική οικονομία και δημιουργεί σταθερά νέες θέσεις εργασίας με χρονικό ορίζοντα τα επόμενα 35-40 χρόνια».

·         Πρόσφατα δημοσιεύμενα στοιχεία αναφέρουν πως «μόνο το 2014 επένδυθηκαν περίπου 260 εκατ. ευρώ. Την επόμενη 20ετία το ελληνικό δημόσιο πρόκειται να εισπράξει περί το ένα δισ. ευρώ σε άμεσους φόρους, ενώ θα ενισχυθούν οι εξαγωγές κατά περίπου 550 εκατ. ευρώ ετησίως (ανάλογα με τις τιμές των μετάλλων)».

Τα δεδομένα και τα μεγέθη είναι εντυπωσιακά και δεν χρειάζεται πολύ μυαλό, ούτε απαιτείται ιδιαίτερη γνώση για να καταλάβει κανείς την πλουτοπαραγωγικη αξία των κοιτασμάτων Χαλκιδικής. Ειναι ευκαιρία λοιπόν για την επανεκλεγείσα ηγεσία του υπουργείου να επανορθώσει την λάθος απόφαση που ατυχώς πήρε πριν ενα μήνα, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στα μεταλλεία να επιστρέψουν στην ομαλή παραγωγική τους λειτουργία. Να συντονίσει, να χαράξει σταρτηγική, να σχεδιάσει, να θέσει όρους, και όχι να εμποδίσει, να αναστείλει και να ακυρώσει. Αλλιώς θα περάσει στην ιστορία σαν η πολιτική εξουσία και διακυβέρνηση που άφησε χωρίς δουλεια χιλιαδες εργαζόμενους, διέλυσε τον κοινωνικό ιστό μιας ολόκληρης περιοχής και στέρησε τη χώρα από μια σημαντική και δυναμική αναπτυξιακή ευκαιρία.

Από την άλλη πλευρά είναι σαφές από τα παραπάνω ότι μεταλλωρύχοι και άλλοι εργαζόμενοι υπηρετούν και συμβάλλουν σήμερα στη μοναδική ίσως υπαρκτή αναπτυξιακή προοπτική της χώρας. Και αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου, ούτε εικονική πραγματικότητα. Πρέπει να συνεχίσουν λοιπόν τον δίκαιο αγώνα τους στηρίζοντας, πέρα και πάνω από αυτόν, την αποτελεσματική και «πατριωτική» αξιοποίηση του ελληνικού ορυκτού πλούτου με αποδέκες την κοινωνία και τον άνθρωπο.