ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ Ο «ΑΡΗΣ»

Λένε ότι οι Έλληνες δεν αλλάζουν το κόμμα και την ομάδα τους. Για το πρώτο φαίνεται ότι ισχύει μάλλον το αντίθετο, αφού όλο και περισσότεροι, επώνυμοι και ανώνυμοι, περιφέρονται δεξιά και αριστερά με βάση το προσωπικό και όχι το κοινό συμφέρον. Για το δεύτερο τα πράγματα παραμένουν το ίδιο δογματικά και αμετάβλητα. Η οπαδική αφοσίωση και φανατισμός στον αθλητισμό είναι ίσως η μοναδική έκφραση σωβινισμού που διατηρείται στις μέρες μας.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον εαυτό μου. Από παιδί, την εποχή του Καλλιοτζή στο ποδόσφαιρο και τον Μπουσβάρου στο μπάσκετ, υποστηρίζω με πάθος τον Άρη. Το γεγονός ότι έλειψα από την Ελλάδα για αρκετά χρόνια, δεν εμπόδισε η προσήλωσή μου στην αρειανή «ιδέα» να γίνει ακόμη ποιο ισχυρή. Ο Άρης είναι η αδύνατή μου πλευρά. Μια σχέση ολοκληρωτικής εξάρτησης που με καθηλώνει. Η διάθεσή μου τα Σαββατοκύριακα εξαρτάται από τα αποτελέσματα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ. Αν έχουμε χάσει, προσπαθώ να βρω παρηγοριά στις νίκες των τμημάτων βόλεϊ, πόλο, ή ακόμη στις επιτυχίες αθλητών του Άρη στην κολύμβηση ή αλλού. Δεν παίζει κανένα ρόλο αν είναι άνδρες ή γυναίκες. Πολλές φορές παραμένω άυπνος από την χαρά μιας νίκης, την λύπη μιας ήττας, ή ακόμη σκεπτόμενος πως το πρώτο πράγμα που θα έκανα αν κάποτε κέρδιζα πολλά χρήματα, θα ήταν να βοηθήσω οικονομικά την ομάδα.

Ο Άρης διέρχεται μία από τις καλύτερες περιόδους της ιστορίας του. Οι τύχες του εξαρτώνται και σχεδιάζονται από δικούς του ανθρώπους. Τα μέλη της Λέσχης Φίλων Άρη δραστηριοποιούνται, συμμετέχουν ενεργά και επιλέγουν δημοκρατικά τα διοικητικά όργανα του συλλόγου. Βασική τους προτεραιότητα είναι να διαχειρισθούν αποτελεσματικά το ιστορικό μέγεθος και την διαχρονική δυναμική αυτής της μεγάλης ιδέας. Γνωρίζουν ότι ο Άρης είναι ένα σωματείο που συνδέθηκε από νωρίς με το αθλητικό κίνημα της πόλης και προσέφερε τα μέγιστα στον κοινωνικό και οικονομικό της ιστό. Είναι ο μοναδικός σύλλογος που κατόρθωσε την περίοδο των μπασκετικών του επιτυχιών να ενώσει όλο τον φίλαθλο κόσμο και να γίνει η ομάδα όλων των Ελλήνων. Οι στόχοι του αθλητισμού δεν είναι μόνο οι αγωνιστικές επιτυχίες αλλά κυρίως οι κοινωνικές παρεμβάσεις και κατακτήσεις. Εκεί ο Άρης είναι εδώ και πολλά χρόνια ο μόνιμος πρωταθλητής.

Με το πρωτοποριακό διοικητικό του μοντέλο ο Άρης ξέφυγε από τον τυχοδιωκτικό κλοιό των επιχειρηματικών κύκλων που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, επενδύουν στην αθλητική εμπορικότητα για να χρησιμοποιούν την μαζική επιρροή του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ σαν επικοινωνιακά μέσα προβολής τους. Ευτυχώς ο Άρης ανήκει πλέον στον κόσμο του. Λειτουργεί με βάση τα αθλητικά ιδεώδη και το καλό του συλλόγου. Η Λέσχη Φίλων Άρη αποτελεί εγγύηση προοπτικής και βιώσιμης παρουσίας του συλλόγου. Πρέπει να γιγαντωθεί και να προστατευθεί σαν κόρη οφθαλμού.