Η Ελλάδα γλίστρησε
τελικά από το χείλος του γκρεμού με πορεία προς άγνωστη κατεύθυνση και
προορισμό. Πως αλλιώς θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την κατάσταση και να
προβλέψει το μέλλον μιας χώρας που δανείζεται χρήματα για να καλύψει τις
καθημερινές της ανάγκες; Να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, να λειτουργήσει τα
σχολεία και τα νοσοκομεία, να συντηρήσει και να βελτιώσει τις υποδομές της. Θα
μπορούσε μια οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα να είναι βιώσιμη όντας
δανειζόμενη συνεχώς για να αντιμετωπίσει τα έξοδα της, ενώ ο ισολογισμός της
συνέχιζε να είναι αρνητικός και η εμπορική της αξία να παραμένει στο μηδέν; Στην
σημερινή οικονομική πραγματικότητα ποτέ. Με τις εξελίξεις καθηλωμένες στο ίδιο
αδιέξοδο και παράδοξο πλαίσιο, τις δανειακές ανάγκες να παραμένουν αμετάβλητες
και επείγουσες, παρά τα επιβαλλόμενα σκληρά εισπρακτικά μέτρα (χαράτσια,
μειώσεις αποδοχών), η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Οδεύει μια κατηφορική πορεία με ανεξέλεγκτες κοινωνικές συνέπειες και βάναυσα
χαρακτηριστικά, αφού δίπλα στα οικονομικά προβλήματα μερικοί καλλιεργούν και
τον ξενοφοβισμό φορτώνοντας τα στους μετανάστες, την στιγμή μάλιστα που πολλοί
Έλληνες μεταναστεύουν σε άλλες χώρες. Και αυτό συμβαίνει ενώ όλοι γνωρίζουν ότι
οι επενδύσεις και η παραγωγική οικονομία αποτελούν μονόδρομο εξόδου από την
κρίση. Συνιστούν την απόλυτη και αποκλειστική προοπτική δυναμικής ανάπτυξης.
Δυστυχώς στον τόπο αυτό είτε δεν μπορούμε, είτε δεν θέλουμε, είτε είμαστε
ανίκανοι να δημιουργήσουμε υγιείς οικονομικές συνθήκες και παραγωγική
απασχόληση. Δεν τολμάμε να συγκρουσθούμε, να ανατρέψουμε και να διαλύσουμε
κατεστημένες νοοτροπίες. Να ξεβολέψουμε κάποιους που με κατασκευασμένους
μηχανισμούς, συνομωσιακούς συνειρμούς, ασύστολα ψέματα και ανακριβείς
ισχυρισμούς περί οικολογικών καταστροφών, και μυθοπλαστικά σενάρια περί
ξεπουλήματος της Ελλάδας, παρεμποδίζουν και καταδικάζουν κάθε κίνηση και εστία
δημιουργίας. Πάρτε για παράδειγμα το θέμα του Ορυκτού Πλούτου της χώρας, που
αναμφίβολα είναι αξιόλογος και δυναμικά εκμεταλλεύσιμος. Αλήθεια υπάρχει σήμερα
καλύτερη αναπτυξιακή ευκαιρία και επενδυτική πρόκληση; Στον πρόσφατο ανοικτό
διαγωνισμό για την έρευνα πετρελαιοφόρων περιοχών υπήρξε έντονο ενδιαφέρον που
κατέληξε στην υποβολή 11 προσφορών από αξιόπιστα εταιρικά σχήματα. Στην Β. Ελλάδα και συγκεκριμένα στην
Χαλκιδική, την Ροδόπη και τον Έβρο βρίσκονται σε εξέλιξη μεταλλευτικές
επενδύσεις στην βάση κοιτασμάτων ψευδαργύρου-μόλυβδου-αργύρου-χρυσού,
χαλκού-χρυσού και χρυσού, που ακόμη ταλαιπωρούνται και καθυστερούν λόγω
έλλειψης υπεύθυνης εθνικής στρατηγικής, πολιτικής ατολμίας και παρεξηγημένων
και καμουφλαρισμένων αντιλήψεων περί ακτιβισμού και περιβαλλοντικής ευαισθησίας.
Για τα πραγματικά και αληθινά αναπτυξιακά δεδομένα ούτε λόγος να γίνεται.
Συγκεκριμένα στην Χαλκιδική η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων είναι ότι
καλύτερο επιστημονικά και επιχειρησιακά έχει συνταχθεί από πλευρά μεταλλευτικών
έργων σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα οικονομικά μεγέθη της επένδυσης εντυπωσιακά με
συνολικό αρχικό κεφάλαιο ορισμένων δισεκατομμυρίων και σημαντικά ετήσια οφέλη
για την εθνική, την περιφερειακή και τοπική οικονομία από τους φόρους και τα
ειδικά τέλη. Το ίδιο μεγάλα τα νούμερα απασχόλησης που θα φθάσουν στους 1500
(ήδη δουλεύουν περίπου 700) εργαζόμενους, στην συντριπτική τους πλειοψηφία από
τον Δήμο Αριστοτέλη. Ένα καταναλωτικό δυναμικό που μαζί με τις διαχρονικές
εργολαβικές ανάγκες του έργου θα συμπαρασύρουν και θα γιγαντώσουν τα οικονομικά δεδομένα
προσθέτοντας αναπτυξιακή αξία στην
ευρύτερη περιοχή. Το ίδιο δυναμικές οι διαφορετικού μεγέθους επενδύσεις στην
Θράκη. Αυτό που χρειάζεται μόνο είναι απλό κλικ δημιουργίας για να
απελευθερώσουμε την θετική σκέψη και ενέργεια που οι περισσότεροι Έλληνες
διαθέτουμε, για να αλλάξουμε σελίδα και επιτέλους να τολμήσουμε το άλμα προς τα
μπρος. Αλήθεια γιατί περιμένουμε ακόμη;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου